วิธี การ ใส่ เส้นทาง หายใจ ทาง ปาก ปาก (1)

เส้นทางหายใจทางปากและปากเป็นอุปกรณ์ในปากที่แข็งแรงที่เข้ากับลิ้นและย้ายมันออกจากผนังด้านหลังของช่องคอ

เส้นทางทางหายใจในช่องคอ (ช่องคอและช่องคอ) เป็นส่วนหนึ่งของการรักษาเส้นทางหายใจชั้นบนในตอนแรกของผู้ป่วยที่มีอาการหยุดหายใจ หรืออาการหายใจไม่ค่อยดีซึ่งยังรวมถึงการตั้งตําแหน่งผู้ป่วยอย่างถูกต้องการปรับปรุงปากด้วยมือ

วิธีการเหล่านี้ทั้งหมดมีเป้าหมายในการบรรเทาอาการอุดตันทางเดินหายใจด้านบนที่เกิดจากลิ้นผ่อนคลายที่พักผ่อนบนผนังปากหลัง

อาการทางหายใจทางปากและปาก
เส้นทางหายใจทางปากและปากเหมาะสําหรับผู้ป่วยที่อยู่ในสภาพโคม่า

• การระบายอากาศของถุงหน้ากาก
• ผู้ป่วยที่หายใจโดยสมุนไพร ป้องกันเนื้อเยื่ออ่อนทางเดินหายใจชั้นบน ลึกหายใจช้า ไม่มีการตอบสนอง

คอนตราอินเดชั่นสําหรับทางหายใจทางปากและปาก
คอนตราดิคชั่นที่แน่นอน

• รู้สึกสติ หรือมีอาการสะท้อนของอาการคัน

คอนตราอินเดชั่น
ในบางกรณี การใส่ทางเดินหายใจทางปากและลําคออาจไม่เป็นไปได้ โดยใช้ทางเดินหายใจทางจมูกและลําคอแทน

• อาการบาดเจ็บทางปาก
• ความยากลําบากในการปิดปาก (การเปิดปากจํากัด รวมถึงอาการสะกดกล้ามเนื้อสกัด

อาการติดต่อทางเดินหายใจทางปากและลําคอ

• การปิดช่องทางหายใจเนื่องจากช่องทางหายใจในช่องปากและช่องคอที่ไม่เหมาะสมหรือถูกต้อง
• ความเป็นไปได้ของการอุดตันและอุดตันอุดตัน

อุปกรณ์ทางหายใจทางปากและปาก

• ถุงมือ หน้ากากอนามัย และเสื้อผ้า
• ผ้าเช็ดมือ, ผ้าใบ, หรืออุปกรณ์การค้า (ตามที่จําเป็นในการวางคอและหัวในตําแหน่งหอม)
• เส้นทางทางหายใจในช่องปากและช่องคอที่มีขนาดต่าง ๆ
• อุปกรณ์ดูดและถัง Yankauer; แม็กกิล (ถ้าจําเป็นต้องกําจัดวัตถุต่างชาติที่เข้าถึงได้ง่าย) การทําความสะอาดคอตามความจําเป็น
• ท่อจมูกและกระเพาะอาหาร ตามที่จําเป็น เพื่อบรรเทาอาการกระเพาะอาหาร

ข้อพิจารณาอื่น ๆ สําหรับทางเดินหายใจทางปากและปาก
การใช้ทางเดินหายใจทางปากและลําคอพร้อมกับทางเดินหายใจทางจมูกและลําคอ อาจช่วยปรับปรุงการออกซิเจนและการหายใจ

อเนกประกอบที่เกี่ยวข้องของทางหายใจทางปากและปาก

• การปรับช่องทางการได้ยินภายนอกให้ตรงกันกับช่องหน้าอก อาจช่วยเปิดทางเดินหายใจชั้นบน และตั้งตําแหน่งที่ดีที่สุดสําหรับการดูทางเดินหายใจ หากต้องการการหลอดเลือดในลําไส้
• อัตราการยกหัวที่ทําให้หูและช่องหน้าอกตรงกันได้อย่างเหมาะสมจะแตกต่างกัน (ตัวอย่างเช่น ไม่มีการยกในเด็กที่มีกระดูกหลังศีรษะขนาดใหญ่, การยกสูงมากขึ้นในผู้ป่วยอ้วน)