การใช้เครื่องบินทางช่องปากและช่องจมูกอย่างมีประสิทธิภาพ

เส้นทางหายใจทางปากและทางจมูกเป็นอุปกรณ์ช่วยที่สามารถใช้ในการได้รับ / รักษาเส้นทางหายใจที่เปิดเส้นทางทางหายใจทางปาก (OPA) ยังรู้จักกันว่า เส้นทางหายใจทางปาก หรือ เส้นทางหายใจแบบ Guedel หรือเพียงแค่ เส้นทางหายใจ Guedel (ชื่อมาจากผู้ออกแบบเดิมเส้นทางทางหายใจทางจมูก (NPA) ยังมีชื่อว่า เส้นทางหายใจทางจมูก (nasal airway), NPAT (nasopharyngeal airway tube) หรือทรัมเปตทางจมูกสามารถใช้อุปกรณ์ใดก็ได้ ขึ้นอยู่กับการชี้แจงการใช้และภาวะของผู้ป่วย.

หน้าที่และอาการ
สายปากเป็นสถานที่หลักของอุปสรรคทางเดินหายใจบนในผู้ป่วยที่อยู่ในสภาพโคม่าหรือถูก anesthetized. นี้เป็นเพราะว่าลิ้นและกล้ามเนื้อปากทําให้ลิ้นและ epiglottis เคลื่อนย้ายไปด้านหลังที่อาจบกวนทางเดินหายใจนอกจากนี้ ผู้ป่วยที่อยู่ในสภาพโคม่าหรือถูกวางยาเมื่อยก็มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสําหรับการล่มสลายทางเดินหายใจชั้นบน เนื่องจากการขับเคลื่อนส่วนกลางชั้นล่างจะลดกิจกรรมของกล้ามเนื้อขยายลําคอOPA ช่วยบรรเทาอุปสรรคที่เป็นไปได้เหล่านี้ เพราะมันย้ายลิ้นและโครงสร้าง hypopharyngeal, ปรับปรุงการผ่านทางทางหายใจ

อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น การชี้แจงหลักสําหรับการใช้ OPA คือเมื่อผู้ป่วยมีความเสี่ยงที่จะเกิดอุปสรรคทางเดินหายใจ เนื่องจากกล้ามเนื้อทางเดินหายใจชั้นบนที่อ่อนแอ หรืออุปสรรคทางเดินหายใจของลิ้น,หากคุณทําการยกหัว-คางขึ้น หรือผลักคางบนผู้ป่วยเพื่อเปิดทางเดินหายใจ แต่ไม่สามารถทําให้ผู้ป่วยหายใจได้สําเร็จ คุณอาจวาง OPAหากคุณนําอากาศให้คนไข้ด้วยมือการใช้ OPA อย่างถูกต้อง สามารถป้องกันการอุดตันที่เกิดขึ้นได้ เนื่องจากความลึกของ OPA ที่วางไว้อย่างถูกต้องมันควรใช้ในผู้ป่วยที่หมดสติเท่านั้น เพื่อป้องกันการอุดตันและอาการอุดตันของอาหารในกระเพาะอาหาร.

เส้นทางหายใจทางจมูกและลําคอยังใช้ในการรักษาเส้นทางหายใจที่เปิดอยู่ และสามารถใช้ในผู้ป่วยที่ตื่นตัวหรือมีสติครึ่ง เช่นผู้ป่วยที่อยู่ในสติครึ่งอาจต้องใช้ NPA เพราะพวกเขามีความเสี่ยงในการปิดทางเดินหายใจแต่ OPA ไม่สามารถวางได้ เนื่องจากการตอบสนองของอาการคันไม่เสียหาย Polyvinyl chloride nasopharyngeal airway tubes (NPATs) are readily available and are often used by anesthesia providers during induction or immediately postoperatively to help prevent airway obstructionNPAs ยังสามารถใช้ในผู้ป่วยที่กดฟัน ทําให้การใส่ทางเดินหายใจทางปากยาก และในผู้ป่วยที่อยู่ในสติครึ่งที่ต้องการการดูดทางจมูก

การใส่และขั้นตอน
การ ใช้ เส้นทาง หายใจ ไม่ ง่าย แต่ การ เลือก ขนาด ที่ เหมาะ สม เป็น เรื่อง สําคัญ. ถ้า เส้นทาง หายใจ เล็ก มาก เส้นทาง หายใจ ข้าง หลัง ของ เส้นทาง หายใจ อาจ ถูก ปิด โดย ลิ้น ทํา ให้ เส้นทาง หายใจ ต่ํา.การประเมินเร็กซิโอแกรฟิกของตําแหน่งของ OPA ยังชี้ให้เห็นว่าปลายทางทางหายใจที่อยู่ห่างจากเส้นทางหายใจอาจติดอยู่ใน Vallecula หรือถูกปิดกั้นโดย Epiglottisหาก OPA ใหญ่เกินไป จะมีความเสี่ยงของการบาดเจ็บต่อโครงสร้างลําไส้รอบ ๆ และแม้กระทั่งการสะกดลําไส้

มีการวัดหน้าที่ใช้กันทั่วไปสองครั้ง เพื่อกําหนด OPA ขนาดที่เหมาะสม: ระยะห่างจากเส้นตัดหน้าปีกจนถึงมุมคางและระยะห่างจากมุมปากไปยังมุมแมนดิบูลาร์.